سنتز نانوذرات وانادیوم اکسید (v)، تعیین ثابت پایداری کمپلکس های آن با فنیل-آلانین و تریپتوفان در درجه حرارت های متفاوت در مخلوط آب – دی اکسان و ارزشیابی پارامترهای ترمودینامیکی

چکیده برهمکنش یون های فلزی با پروتئین ها مورد توجه بسیاری از محققین، خصوصا بیوشیمی-دانان قرار گرفته است. آمینو اسیدها، بلوک های ساختمانی پروتئین ها هستند. پروتئین ها که مرکب از آمینواسیدها هستند نقش اساسی در بسیاری از متابولیسم های بدن دارند. در این کار، میزان پایداری کمپلکس های تشکیل شده از آمینواسیدهای فنیل آلانین و تریپتوفان با وانادیوم (v) و نانووانادیوم اکسید را در آب و مخلوط حلال آب- دی اکسان را در دماهای 25،30،35،40و 45 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرارداده ایم. تیتراند محلولی با غلظت بهینه از آمینواسید، یون های فلزی و پرکلریک اسید است و تیترانت سدیم هیدروکسید استاندارد شده است. ثابت پایداری به صورت پتانسیومتری با استفاده از روش ژروم و نرم افزار grc best تخمین زده شده است. تشکیل نانوذرات و نانوکمپلکس ها به وسیله ft-ir، xrd و tem تایید شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ثابت پایداری کمپلکس های تشکیل شده درآب و مخلوط حلال آب - دی اکسان از روندی بصورت زیر پیروی می-کند: log kf v(v)-trp ? log kf nano-v(v)-trp < log kf nano-v(v)-phe< log kf v(v)-phe و log kf v(v)-phe ? log kf v(v)-trp ? log kf nano-v(v)-trp ? log kf nano-v(v)-phe در ادامه پارامترهای ترمودینامیکی dh?، dg? و ds? مربوط به هرکمپلکس محاسبه شد و میزان خود به خودی بودن و گرماگیر یا گرما زا بودن واکنش ها مورد بحث قرار گرفت. به عنوان مثال مقادیر -dg?1 برای تشکیل کمپلکس nano-v-trp در دماهای 25،30، 35، 40 و 45 به ترتیب 17/21، 11/21، 76/20، 62/20و 40/20 (kj/mol) به دست آمد.